Η διατροφική αξία των φυτικών ινών

Οι φυτικές ίνες έχουν μεγάλη διατροφική αξία και πολλαπλά οφέλη για την υγεία μας. Στην ουσία, είναι άπεπτοι πολυσακχαρίτες που βρίσκονται στα φυτά. Έχουν την ιδιότητα να διασπώνται πλήρως ή μερικώς από βακτήρια του παχέος εντέρου, σε αντίθεση με τους υδατάνθρακες που πέπτονται και μετατρέπονται σε γλυκόζη που μεταβολίζεται μέσα στα κύτταρα. Διακρίνονται σε διαλυτές που διαλύονται σε ζεστό νερό και βρίσκονται στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, το κριθάρι και τη βρώμη, και σε μη διαλυτές που βρίσκονται στα ολικής άλεσης δημητριακά, το σιτάρι και το καλαμπόκι, το ψωμί ή το παξιμάδι ολικής άλεσης.

Ο ρόλος που διαδραματίζουν οι φυτικές ίνες στον ανθρώπινο οργανισμό είναι εξαιρετικά σημαντικός λόγω των ιδιοτήτων τους, όπως είναι η ικανότητα να δεσμεύουν μεγάλη ποσότητα νερού, ο σχηματισμός πηκτών, η απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και η επιτάχυνση της διαδικασίας της πέψης. Οι φυτικές ίνες δεν αφομοιώνονται από τα ανθρώπινα πεπτικά ένζυμα και παραμένουν άθικτες τόσο στο στομάχι όσο και στο λεπτό έντερο που είναι η κύρια περιοχή απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών. Η παρεμπόδιση της απορρόφησης των υδατανθράκων και των λιπών στο λεπτό έντερο είναι μια πολύ σημαντική ιδιότητα των ινών, αφού ρυθμίζοει τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα.               

Οι φυτικές ίνες μπορούν και αυξάνουν την απέκκριση των χολικών οξέων τα οποία δρουν ως απορρυπαντικά γιατί διασπούν τα μεγάλα λίπη σε μικρότερα και επηρεάζουν την πέψη και απορρόφηση αυτών και των λιποδιαλυτών βιταμινών στο λεπτό έντερο. Επιπλέον, η ικανότητα των ινών να δεσμεύουν λιπίδια, χοληστερόλη και χολικά οξέα, εμποδίζει τον σχηματισμό μικκυλίων, μειώνοντας έτσι την απορρόφηση της χοληστερόλης και των λιπών.

Οι αδιάλυτες ίνες μπορούν να μειώνουν τον χρόνο παραμονής του εντερικού περιεχομένου και να αυξάνουν τον όγκο του σε συνδυασμό με την κατανάλωση νερού, διευκολύνοντας έτσι τις κενώσεις. Συγκεκριμένα, το πίτουρο απορροφά 3 φορές το βάρος του σε νερό, ενώ τα πίτουρα που είναι αλεσμένα σε μεγάλα κομμάτια έχουν υψηλότερη ικανότητα σε σύγκριση με αυτά που είναι αλεσμένα σε λεπτά.

Γενικότερα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι διαλυτές ίνες είναι σε θέση να μειώνουν τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα και τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης. Από την άλλη πλευρά, οι μη διαλυτές ίνες συμβάλλουν στην αύξηση του όγκου του εντερικού περιεχομένου και την ταχύτερη εκκένωση.

Στις φυτικές ίνες κατατάσσονται και κάποιοι ολιγοσακχαρίτες που βρίσκονται σε αφθονία στα λαχανικά και τα δημητριακά, ενώ σχηματίζονται και στο έντερο από μερική υδρόλυση κάποιων φυτικών ινών. Αυτοί δεν πέπτονται και δεν απορροφώνται από το λεπτό έντερο με αποτέλεσμα να αποτελούν τροφή των βακτηρίων της εντερικής χλωρίδας και έτσι να συμβάλλουν στην καταπολέμηση ανεπιθύμητων βακτηρίων. Τα τελευταία χρόνια, αποδίδονται στους ολιγοσακχαρίτες αυτούς, προληπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες, ενώ έχουν χαρακτηριστεί ως πρεβιοτικά. Μαζί με τα προβιοτικά που είναι μη παθογόνοι, ζωντανοί οργανισμοί, χορηγούνται για την πρόληψη ή θεραπεία γαστρεντερικών και άλλων παθήσεων.

Ο ρόλος των φυτικών ινών στην πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών

Παχυσαρκία
Τα πρώτα στάδια της πέψης ξεκινούν από το στόμα. Εκεί γίνεται η μάσηση της τροφής, η οποία διασπάται, μειώνεται σε μέγεθος, λιπαίνεται με το σάλιο, μετατρέπεται σε βλωμό και προετοιμάζεται για κατάποση. Ο ρόλος των φυτικών ινών στον έλεγχο του βάρους είναι κυρίως βοηθητικός και σχετίζεται με τον έλεγχο πρόσληψης τροφής. Οι τροφές με μεγάλο περιεχόμενο ινών απαιτούν περισσότερο χρόνο μάσησης αυξάνοντας έτσι το παραγόμενο σάλιο. Αποτέλεσμα αυτού είναι να δημιουργείται το αίσθημα πλήρωσης του στομάχου και το άτομο να αισθάνεται πιο σύντομα κορεσμό. Αυτό βοηθά στον έλεγχο της ποσότητας τροφής που κάποιος καταναλώνει, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση ή μείωση του σωματικού βάρους.

Δυσκοιλιότητα
Οι φυτικές ίνες βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου, αυξάνοντας τον όγκο, μαλακώνοντας την υφή και διευκολύνοντας τη διέλευση του εντερικού περιεχομένου.  Έτσι, προλαμβάνεται η δυσκοιλιότητα και η εμφάνιση αιμορροΐδων. Όταν οι φυτικές ίνες ζυμώνονται, παράγονται κάποια προϊόντα που οδηγούν στη μείωση του pH στο παχύ έντερο, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών. Γι’ αυτό και η διαδικασία της ζύμωσης είναι τόσο σημαντική για τη διατήρηση της υγείας της εντερικής χλωρίδας.

Διαβήτης
Οι φυτικές ίνες, κυρίως οι διαλυτές, επιβραδύνουν την απορρόφηση της γλυκόζης (σακχάρων). Αυτό έχει ως συνέπεια την πιο ομαλή αύξηση της συγκέντρωσης της γλυκόζης στο αίμα σε σχέση με την απότομη αύξησή της, που συμβαίνει σε γεύματα φτωχά σε φυτικές ίνες. Η παρουσία φυτικών ινών στο γεύμα μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης ή και ινσουλίνης στο αίμα. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά τη διαιτητική αγωγή των ασθενών με διαβήτη. Μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες βελτιώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και την ευαισθησία στην ινσουλίνη, ενώ ενδεχομένως μπορεί να μειώνει τις ανάγκες σε ινσουλίνη. Συγχρόνως, η υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών δείχνει ότι, πιθανότατα, δρα προστατευτικά έναντι της εμφάνισης της ασθένειας.

Χοληστερόλη
Οι διαλυτές ίνες έχουν συνδεθεί με μείωση των επιπέδων ολικής και LDL (κακής) χοληστερόλης στο αίμα. Έχουν την ιδιότητα να δεσμεύουν τα χολικά οξέα, τα οποία στη συνέχεια απεκκρίνονται και έτσι μειώνουν τον σχηματισμό μικκυλίων, που είναι χρήσιμα για την απορρόφηση λιπιδίων. Επίσης από τη ζύμωση που υφίστανται οι φυτικές ίνες από τα βακτήρια του παχέος εντέρου, παράγεται βουτυρικό και προπιονικό οξύ, τα οποία μειώνουν τη σύνθεση χοληστερόλης στο ήπαρ.

Καρκίνος του παχέος εντέρου
Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην καρκινογένεση είναι γενετικοί, ανοσοποιητικοί, περιβαλλοντικοί, αλλά και διατροφικοί. Υπάρχουν πολλές μελέτες που συσχετίζουν τη διατροφή με τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Ωστόσο, αυτό που τελικά είναι αποδεκτό είναι ότι η κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και δημητριακών, συνδέεται πιθανώς με έναν μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.

Τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά, εκτός από φυτικές ίνες, περιέχουν και μία ποικιλία θρεπτικών συστατικών και φυτοχημικών τα οποία μπορούν να επιδράσουν προστατευτικά. Το φυτικό οξύ, για παράδειγμα, είναι ένα συστατικό που βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά, και όταν είναι σε υψηλή περιεκτικότητα, είναι υπεύθυνο για τις προστατευτικές επιδράσεις των τροφίμων έναντι του καρκίνου του παχέος εντέρου. Μια πλούσια πηγή φυτικού οξέος είναι το πίτουρο του σιταριού.

Μια δίαιτα υψηλή σε κρέας και λίπη έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη παραγωγή χολικών οξέων, τα οποία μπορεί να βλάψουν το DNA και έχουν ενοχοποιηθεί ως αιτιολογία για καρκίνο του παχέος εντέρου. Τα δευτερογενή χολικά οξέα πιστεύεται ότι προωθούν τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να γίνουν μεταλλάξεις και να πολλαπλασιαστούν τα ανώμαλα κύτταρα. Οι φυτικές ίνες και ειδικά όσες περιέχονται στα τρόφιμα ολικής άλεσης πιστεύεται ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, αφού διογκώνουν τα κόπρανα, αυξάνοντας την απέκκρισή τους και μειώνοντας τη συγκέντρωση καρκινογόνων και μεταλλαξιογόνων ουσιών στο έντερο. εντέρου.

Οι φυτικές ίνες μπορούν να ζυμωθούν από τα εντερικά βακτήρια και να προκύψουν λιπαρά οξέα βραχέας αλύσου (βουτυρικό οξύ, προπιονικό οξύ), τα οποία φαίνεται να επηρεάζουν τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση των επιθηλιακών κυττάρων του παχέος εντέρου, ώστε να μειωθεί η ανάπτυξη ενός όγκου. Επίσης, η μείωση του pH λόγω της ύπαρξης αυτών τροποποιεί τον μεταβολισμό των βακτηρίων και μειώνει την παραγωγή καρκινογόνων ουσιών. Μια ακόμα ομάδα φυσικών ουσιών που φαίνεται ότι μπορεί να ρυθμίσει τη διαδικασία καρκινογένεσης στο παχύ έντερο, είναι τα αντιοξειδωτικά τα οποία βρίσκονται στα τρόφιμα που είναι πλούσια σε ίνες.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να μας βοηθήσουν στην κατανόηση του ρόλου που έχουν οι φυτικές ίνες στη φυσιολογία του οργανισμού καθώς και στην πρόληψη και διαχείριση ασθενειών. Ωστόσο, η ασπίδα του οργανισμού μας παραμένει μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή που να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία στις σωστές ποσότητες και με τις ανάλογες θερμίδες, χωρίς καμία υπερβολή και σε σωστούς συνδυασμούς. Η σωστή διατροφή είναι διαφορετική για τα υγιή άτομα, από ό,τι για τα άτομα ειδικών κατηγοριών. Επίσης είναι διαφορετική για ασθενείς διαφορετικών ασθενειών.

Η σωστή διατροφή μπορεί να εξασφαλιστεί:

Α) Επιλέγοντας μια ποικιλία τροφίμων από τις 5 θρεπτικές ομάδες (δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, γαλακτοκομικά, κρέας)

Β) Καταναλώνοντας με μέτρο, χωρίς περίσσεια θερμίδων που οδηγεί σε παχυσαρκία ή περίσσεια θρεπτικών συστατικών που είναι βλαπτική για την υγεία μας και φυσικά αποφεύγοντας την ανεπαρκή ποσότητα που οδηγεί σε απώλεια βάρους και εξασθένηση του οργανισμού.

Γ) Διατηρώντας ισορροπία στις θερμίδες που δαπανούμε και σε αυτές που λαμβάνουμε από τη διατροφή. Αν οι δεύτερες υπερτερούν, έχουμε αύξηση του σωματικού βάρους, ενώ αν υπολείπονται, έχουμε μείωση.

Προϊόντα ολικής άλεσης

Τα σιτηρά αποτελούν τη βάση της διατροφής. Από τα σιτηρά παράγονται το ψωμί, τα μπισκότα, τα ζυμαρικά, τα κορν φλέικς κ.ά.

Τα κύρια σιτηρά στη διατροφή του ανθρώπου είναι το σιτάρι, το ρύζι και το καλαμπόκι. Μικρότεροι κόκκοι δημητριακών συμπεριλαμβάνουν τη βρώμη, τη σίκαλη, το κριθάρι και το κεχρί. Η περιεκτικότητα των σιτηρών είναι 75% υδατάνθρακες, 8%-15% πρωτεΐνες, 13% νερό και 2%-8% λίπη, ενώ η ενεργειακή τους αξία είναι 330Cal/100g.

Τα προϊόντα που προέρχονται από την άλεση ολόκληρου του σπόρου του δημητριακού ονομάζονται ολικής άλεσης. Τα κύρια ανατομικά συστατικά του σπόρου είναι το ενδοσπέρμιο, το πίτουρο και το φύτρο. Για να μπορεί να λέγεται ένα προϊόν ολικής άλεσης, θα πρέπει τα παραπάνω συστατικά να διατηρούν την ίδια σχετική αναλογία με τα αρχικά άθικτα μέρη του σπόρου.

Το πίτουρο είναι το σκληρό εξωτερικό περίβλημα του καρπού, πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ιχνοστοιχεία και θρεπτικά συστατικά των φυτών. Επίσης, περιέχει αντιοξειδωτικές ενώσεις, όπως είναι τα φυτοοιστρογόνα, το φυτικό οξύ, οι τανίνες και οι αναστολείς ενζύμων. Σημαντική είναι η μεγάλη περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες, κυρίως αδιάλυτες που έχουν αναγνωρισμένα σημαντική επίδραση στην υγεία.

Το φύτρο είναι το τμήμα του σπόρου, στο οποίο οφείλεται η ανάπτυξη του βλαστού. Είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, όμως διαχωρίζεται συχνά από το αλεύρι κατά την άλεση, επειδή η περιεκτικότητα σε λιπαρά (10%) περιορίζει τον χρόνο ζωής του προϊόντος. Περιέχει μια συμπυκνωμένη πηγή μετάλλων όπως σίδηρο, ψευδάργυρο, βιταμίνη Ε, ιχνοστοιχεία καθώς και αντιοξειδωτικές ενώσεις. Το ενδοσπέρμιο αποτελεί το μεγαλύτερο εσωτερικό τμήμα του καρπού. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, αποτελείται από 50%-75% άμυλο και μια μικρή ποσότητα πρωτεΐνης. Περιέχει μια μεγάλη ποσότητα μη αμυλούχων υδατανθράκων, τα οποία συμπεριφέρονται ως διαλυτές ίνες μέσα στον εντερικό σωλήνα.

Το άσπρο αλεύρι και το σιμιγδάλι παρασκευάζονται αποκλειστικά από το ενδοσπέρμιο και είναι προϊόντα επεξεργασίας του σπόρου. Η επεξεργασία τους έχει να κάνει με την αφαίρεση των εξωτερικών στρωμάτων του σιτηρού (πίτουρο και φύτρο) με την οποία όμως αφαιρούνται τα βασικά συστατικά των δημητριακών, τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα, φυτικές ίνες και πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά.

Μια διατροφή, πλούσια σε προϊόντα ολικής άλεσης, προσφέρει πολλά οφέλη στην υγεία του ανθρώπου, αφού είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και φυτοχημικά με υψηλή αντιοξειδωτική δράση. Στα φυτοχημικά συμπεριλαμβάνονται οι φαινολικές ενώσεις, το φυτικό οξύ και τα φυτοοιστρογόνα. Είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία (Ca, Mg, K, P, Na, Fe), βιταμίνες του συμπλέγματος Β (θειαμίνη, νιασίνη, ριβοφλαβίνη) και βασικά αμινοξέα (αργινίνη, λυσίνη). Καθημερινά θα πρέπει να καταναλώνουμε 3 μερίδες τροφίμων ολικής αλέσεως.

Διατροφική αξία κριθαριού

Περιέχει μεγάλη ποσότητα νιασίνης (Β3) και ανόργανων στοιχείων μαγγανίου, μαγνησίου, χαλκού και σεληνίου. Στοιχεία που είναι σημαντικά για την ισορροπία του οργανισμού. Επίσης περιέχει λιγνάνες, ουσίες που ανήκουν στα φυτοοιστρογόνα, τα οποία έχουν αντιοξειδωτική δράση.

Το κριθάρι περιέχει μεγάλη ποσότητα διαλυτών και αδιάλυτων φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν στη καλή και τακτική κινητοποίηση του εντέρου. Έτσι, αποτελεί μια τροφή κατά της δυσκοιλιότητας και επίσης, φαίνεται να συντελεί στη μείωση των πιθανοτήτων για εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου.

Από ένα ορισμένο ποσοστό και πάνω, οι β-γλυκάνες των φυτικών ινών μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης αλλά και των τριγλυκεριδίων στο αίμα. Επίσης, οι φυτικές ίνες που περιέχονται, συντελούν στην επιβράδυνση της απορρόφησης της γλυκόζης, συντελώντας στον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου σε ασθενείς με διαβήτη. Προκαλούν κορεσμό, ο οποίος βοηθάει στον έλεγχο της όρεξης. Ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό μέτρο για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Γιατί να φάμε παξιμάδι;

Στην ουσία, το παξιμάδι είναι ένα διπλοφουρνιστό ψωμί. Στην πρώτη θερμική επεξεργασία, το ζυμάρι γίνεται ψωμί και στη δεύτερη, το ψωμί αφυδατώνεται σχεδόν στο 100% και γίνεται παξιμάδι.

Τα παξιμάδια μπορεί να έχουν ως βασικό τους συστατικό το αλεύρι σίτου (είτε ολικής είτε σταρένιο) ή το αλεύρι ολικής κριθαριού ή το αλεύρι ολικής σίκαλης. Άρα, μια μεγάλη κατηγορία αυτών ανήκει στα προϊόντα ολικής άλεσης. Έτσι, ένα παξιμάδι ολικής άλεσης (σιταριού, κριθαριού, σίκαλης κτλ.) μπορεί να αποτελεί ένα λειτουργικό τρόφιμο, δεδομένου ότι περιέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά ενός ψωμιού ολικής άλεσης.

 Τα παξιμάδια ολικής αλέσεως, όπως όλα τα προϊόντα ολικής, βοηθούν στη μείωση των προβλημάτων δυσκοιλιότητας μέσω της ομαλής και αυξημένης κινητοποίησης του εντέρου. Επίσης, συμβάλλουν στην επιβράδυνση της απορρόφησης της γλυκόζης, συντελώντας στον καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη. Επιπλέον, φαίνεται να επιδρούν θετικά έναντι του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Τα παξιμάδια που περιέχουν μια ικανοποιητική και αναγκαία ποσότητα β-γλυκάνης έχει φανεί ότι μπορούν να μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης αλλά και των τριγλυκεριδίων στο αίμα. Η κατανάλωσή τους ωστόσο, πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχη κατανάλωση νερού, αφού η υπερβολική πρόσληψη φυτικών ινών χωρίς κατανάλωση νερού μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα, όπως τη δυσκοιλιότητα.

Γιατί να προτιμήσουμε παξιμάδια από φρυγανιά ή ψωμί;

Οι φρυγανιές είναι παραπλήσια προϊόντα με το παξιμάδι, αφού και τα δύο είναι αφυδατωμένα. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι η φρυγανιά έχει υποστεί μεγαλύτερη επεξεργασία και μπορεί να περιέχει και άλλες προσμίξεις όπως ζάχαρη, κορεσμένα με μερική ή ολική υδρογόνωση λίπη, διάφορα βελτιωτικά διόγκωσης και γεύσης. Όλα αυτά ανήκουν στην κατηγορία των πρόσθετων, σύμφωνα με τον κώδικα τροφίμων και ποτών.

Το παξιμάδι είναι πιο σκληρό από μια φρυγανιά και περισσότερο σε μέγεθος από μια φέτα ψωμί. Έτσι, πρέπει να το μασήσουμε καλά για να το φάμε με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε περισσότερο σάλιο.

Ταυτόχρονα, το παξιμάδι είναι πιο χορταστικό από το ψωμί, χωρίς να δίνει αναλογικά, περισσότερες θερμίδες. Ένα μέτριο παξιμάδι 15g δίνει 60kcal. Τις ίδιες θερμίδες δίνει και μια φέτα λευκό ψωμί 30g.

Τα παξιμάδια μπορούν να διατηρούν σε υψηλότερο επίπεδο τον κορεσμό, κάτι το οποίο βοηθάει στον έλεγχο της όρεξης, την απώλεια σωματικού βάρους και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Μια μερίδα παξιμάδι περιέχει σίγουρα τη μισή ποσότητα σε αλάτι από αυτή που περιέχει μια μερίδα ψωμί.

Σε αντίθεση με όλες τις κατηγορίες αρτοσκευασμάτων και άρτων (ειδικά στα αρτοσκευάσματα μακράς διάρκειας που πωλούνται στα supermarkets) στις οποίες είναι δεδομένη η χρήση συντηρητικών και πρόσθετων, το παξιμάδι είναι ένα παραδοσιακό προϊόν το οποίο δεν περιέχει συντηρητικά. Άλλωστε δεν υπάρχει λόγος να προστεθούν συντηρητικά στη σύνθεσή τους, αφού τα παξιμάδια ανήκουν στην κατηγορία των ξερών προϊόντων χαμηλής υγρασίας. Έτσι, δεν υπάρχει κίνδυνος μικροβιακής αλλοίωσης.

Το όφελος που προσδίδει η χαμηλή υγρασία στα παξιμάδια είναι διπλό. Από τη μια πλευρά μας απαλλάσσουν από την κατανάλωση συντηρητικών και από την άλλη, μας χαρίζουν αυξημένη διάρκεια ζωής των προϊόντων. Ο χρόνος ζωής των παξιμαδιών είναι κατά μέσο όρο 9 με 12 μήνες. Υπάρχουν βέβαια και προϊόντα παξιμαδιού ενισχυμένα με ελαιόλαδο όπου είναι πιθανόν να ταγκίζουν στη γεύση, στην περίπτωση που δεν έχουν φυλαχτεί σε σκιερό μέρος.

Γιατί να προτιμήσουμε τα παξιμάδια “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη;

Τα παξιμάδια “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη πλάθονται από την οικογένεια Τσατσαρωνάκη σε ένα χωριό της Κρήτης, τον Πλάτανο Χανίων, εδώ και τρεις γενιές. Ακόμα και σήμερα, παρασκευάζονται, στο μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής τους διαδικασίας, με τους παραδοσιακούς τρόπους ψησίματος και ξήρανσης. Στην οικογένεια Τσατσαρωνάκη, παραμένουμε πιστοί στις βασικές μας αξίες, φροντίζοντας να παράγουμε τα προϊόντα μας με τα πιο αγνά και πιστοποιημένης ποιότητας υλικά. Σεβόμαστε την παράδοση και συνεχίζουμε να φτιάχνουμε τα προϊόντα μας με τις αυθεντικές συνταγές παξιμαδιού, όπως ακριβώς ξεκίνησαμε το 1948. Όλα αυτά είναι τα μυστικά που χαρίζουν στα παξιμάδια “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη τη μοναδική γεύση και τα εξαιρετικά αρώματα.

Ένα πολύ μεγάλο μέρος των προϊόντων “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη είναι παξιμάδια ολικής άλεσης. Αυτό σημαίνει ότι είναι προικισμένα με τις ευεργετικές ιδιότητες που έχουν τα προϊόντα ολικής άλεσης. Είναι προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, προσφέρουν εκλεκτή γεύση και συμβάλλουν σε μια ισορροπημένη διατροφή με απόλυτη αρμονία.

Τα παξιμάδια ολικής άλεσης “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη δεν είναι απλώς νόστιμα. Η νοστιμιά τους είναι αποτέλεσμα του παντρέματος αγνών, και ως επί το πλείστον, ανεπεξέργαστων  πρώτων υλών, χωρίς τη χρήση πρόσθετων βελτιωτικών γεύσης, ζάχαρης, πρόσθετων λιπαρών και τεχνικών αρωμάτων.

Χαρακτηριστικό και αγαπημένο παράδειγμα είναι το Κρίθινο παξιμάδι χωρίς πρόσθετο αλάτι. Το συγκεκριμένο προϊόν, αν και απαλλαγμένο από τη πιο βασική αρτυματική ύλη, το αλάτι,  παραμένει ιδιαίτερα νόστιμο. Η ξεχωριστή του γεύση οφείλεται στην επιλογή και τον κατάλληλο συνδυασμό αγνών υλικών, στη μέθοδο χειροποίητης επεξεργασίας και τον παραδοσιακό  τρόπο ψησίματος. Όλα τα  προϊόντα “το Μάννα” Τσατσαρωνάκη φτιάχνονται από καλά φυλαγμένες συνταγές, που τα κάνουν ιδιαίτερα νόστιμα.

Στην οικογένεια Τσατσαρωνάκη, πιστεύουμε ότι ο τρόπος που γευόμαστε ένα τρόφιμο είναι πολύ σημαντικός. Γι’ αυτό και έχουμε στόχο να δημιουργούμε τόσο νόστιμα προϊόντα, που να μπορούν να καταναλωθούν, ακόμα και σκέτα. Δεν έχει νόημα να καταναλώνουμε ένα άγευστο προϊόν, μόνο και μόνο επειδή είναι ολικής άλεσης ή επειδή δεν έχει αλάτι. Αυτό οδηγεί στο να το συνδυάζουμε με άλλα τρόφιμα, για να το κάνουμε γευστικό, υποβαθμίζοντας έτσι τη διατροφική άξια των λειτουργικών προϊόντων.

Η νοστιμιά των προϊόντων μας τα καθιστά ιδανική βάση για να τα συνδυάσετε με τα πιο απίθανα υλικά, αφού οι γεύσεις και τα αρώματά τους είναι τόσο λεπτά που δεν σκεπάζουν τις γεύσεις των άλλων υλικών, αλλά αντίθετα, τις αναδεικνύουν και τις ενισχύουν. Φυσικά, πάντα μπορείτε να τα καταναλώσετε και σκέτα, απολαμβάνοντας τις ιδιαίτερα λεπτές γεύσεις και τα αρώματα που προέρχονται από το κριθάρι, το πίτουρο του σιταριού και τη σίκαλη.

1. Veronese, N., et al., Dietary fiber and health outcomes: an umbrella review of systematic reviews and meta-analyses, Am J Clin Nutr. 2018 Mar 1, 107(3):436-444
2. Dhingra, D., et al., Dietary fibre in foods: a review, J Food Sci Technol. 2012 Jun; 49(3): 255–266.
3. British Nutrition Foundation, www.nutrition.org.uk/healthyliving
4. Kritchevsky D., et al., Dietary Fiber, Springer US, 1990, 365-374
5. Otles S. et al., Health Effects of Dietary Fiber, Acta Sci Pol Technol Aliment. 2014 Apr-Jun;13(2):191-202
6. Yang et al., Effect of dietary fiber on constipation: a meta analysis, World J Gastroenterol., 2012 Dec 28;18(48):7378-83
7. British Nutrition Foundation, www.nutrition.org.uk/nutritionscience
8. Yu T. et al., Effects of Prebiotics and Synbiotics on Functional Constipation, Am J Med Sci., 2017 Mar;353(3):282-292
9. Sulaberidze G. et al., Impact of food enriched with dietary fiber on patients with constipation predominant irritable bowel syndrome, Georgian Med News. 2017 Mar;(264):132-135
10. Krogh K. et al., Management of chronic constipation in adults, United European Gastroenterol J., 2017 Jun;5(4):465-472
11. Mc Rae MP, Dietary Fiber Intake and Type 2 Diabetes Mellitus: An Umbrella Review of Meta-analyses, J Chiropr Med., 2018 Mar;17(1):44-53
12. Weickert MO et al., Impact of Dietary Fiber Consumption on Insulin Resistance and the Prevention of Type 2 Diabetes, J Nutr. 2018 Jan 1;148(1):7-12
13. Chen C. et al., Therapeutic effects of soluble dietary fiber consumption on type 2 diabetes mellitus, Exp Ther Med. 2016 Aug;12(2):1232-1242
14. McRae MP, Dietary Fiber is beneficial for the prevention of cardiovascular disease: An Umbrella Review of Meta-analyses, J Chiropr Med. 2017 Dec;16(4):289-299
15. Nsor-Atindana J et al., In vitro Hypoglycemic and cholesterol lowering effects of dietary fiber prepared from cocoa shells, Food Funct. 2012 Oct;3(10):1044-50
16. Levitan EB, Invited commentary: dietary fiber, estradiol and cholesterol, Am J Epidemiol. 2011 Jan 15;173(2):157-9; discussion 160-1
17. Krunzmann AT et al., Dietary fiber intake and risk of colorectal cancer and incident and recurrent adenoma in the Prostate, Lung, Colorectal, and Ovarian Cancer Screening Trial, Am J Clin Nutr. 2015 Oct;102(4):881-90
18. Zeng H. et al., Mechanisms linking dietary fiber, gut microbiota and colon cancer prevention, World J Gastrointest Oncol. 2014 Feb 15;6(2):41-51
19. Encarnação JC et al., Revisit dietary fiber on colorectal cancer: butyrate and its role on prevention and treatment, Cancer Metastasis Rev., 2015 Sep;34(3):465-78
20. Encarnação JC et al., Butyrate, a dietary fiber derivative that improves irinotecan effect in colon cancer cells, J Nutr Biochem. 2018 Jun;56:183-192
21. USDA, National Nutrient Database, 2018
22. Sima P. et al., β-glucans and cholesterol (Review), Int J Mol Med. 2018 Apr;41(4):1799-1808